Από την περιγραφή της συνεδρίασης της Κυβερνητικής Επιτροπής για το νέο ΚΟΚ, από την Ελευθεροτυπία:
«Η κυβερνητική επιτροπή είχε και οδηγίες προς όσους έχουν εντοπιστεί να παρανομούν. «Πρόεδρε, να φοράς ζώνη», ήταν η σύσταση του Μ. Λιάπη στον (εξάδελφό του) πρωθυπουργό που χαμογέλασε. Μετά στράφηκε στον υπουργό Αμυνας: «Κι εσύ, Βαγγέλη, που κυκλοφορείς με μηχανή, όπως και ο φίλος σου ο Βουλγαράκης, να φοράτε κράνη γιατί θα σας συλλάβω!». «Πρώτοι εμείς πρέπει να δώσουμε το καλό παράδειγμα» τόνισε.
Ο πιο ενδιαφέρων διάλογος, όμως, ήταν μεταξύ του Μ. Λιάπη και της Ντόρας Μπακογιάννη για τα πολυτελή τζιπ που εισβάλλουν στο Κολωνάκι και παρκάρουν όπου βρουν, πάνω σε πεζοδρόμια, χωρίς να υπολογίζουν ότι συχνά εμποδίζουν την πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. «Καλά κάνεις Μιχάλη και κυνηγάς αυτούς που καβαλάνε τα πεζοδρόμια», είπε η υπουργός Εξωτερικών. «Ντόρα μου, είναι αντικοινωνική η συμπεριφορά τους, πρέπει να βάλουν μυαλό», απάντησε ο Μ. Λιάπης.»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 06/12/2006
Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.
Πώς γίνεται στην Ελλάδα να μην αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο, πόσο τεράστιο είναι το θέμα; Πώς γίνεται να το αντιμετωπίζουμε με τόση ελαφρότητα; Όχι μόνο οι απλοί πολίτες, που μόνη τους έγνοια είναι πώς θα σβήσουν το πρόστιμο ή θα ξεγελάσουν τον τροχονόμο (στις λίγες περιπτώσεις μπλόκων), αλλά και οι υπουργοί και πρωθυπουργοί μας, που θα έπρεπε να έχουν στοιχειώδη γνώση, και να δείχνουν τη στοιχειώδη σοβαρότητα.
Διάβαζα πριν λίγο καιρό το βιβλίο Reckoning with Risk: Learning to Live with Uncertainty, του Gerd Gigerenzer, το οποίο ασχολείται με πιθανότητες, κυρίως σε σχέση με ρίσκο. Και θυμάμαι, και πόσο μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει, ότι ανέφερε τις πιθανότητες να σκοτωθεί κάποιος από ατύχημα σε διάφορες χώρες, και βέβαια – όπως μαντεύετε – στην Ελλάδα. Η πιθανότητα, λοιπόν, είναι μία στις πενήντα. Είναι δύσκολο να το συλλάβει ο νους μας, αλλά σκεφτείτε αυτό: Πάρτε το κινητό σας, δείτε πόσες «επαφές» εχετε, και υπολογίστε ότι ένας στους πενήντα φίλους, συγγενείς, γνωστούς σας, κάποια στιγμή θα σκοτωθεί σε τροχαίο! Στους διακόσους, τέσσερις! Στους πεντακόσιους, δέκα! Και μετά, σκεφτείτε αν αυτοί οι τέσσερις, δέκα, χίλιοι, και όσοι φεύγουν κάθε χρόνο, αξίζουν τα γλυκόβραστα αστεία της κυβερνητικής επιτροπής μας (ή τα επίσης γλυκόβραστα μέτρα που πήραν).
Περι Αερων και Υδατων 